Wie schuilen er achter de portretten van CANDID? Lees de interviews en ontdek de verhalen van de mensen achter de portretten.
Wie schuilen er achter de portretten van CANDID? Lees de interviews en ontdek de verhalen van de mensen achter de portretten.
De zongebruinde vrouw in het zwart, met haar rode haren en haar rood gestippelde dalmatiër tegen een strakblauwe lucht, zou niet misstaan in een fashion shoot van Vogue. Toch is niets aan deze foto geënsceneerd. Giedo van der Zwan zag van een afstand de hond gapen en wilde dat absurdistische plaatje vastleggen, maar was net te laat. Hij wachtte net zo lang tot het moment zich weer voordeed. Wat Giedo niet kon weten is hoeveel emotionele lading deze foto voor Claudia bleek te hebben.
21 september 2019: de eerste dag van de herfst was zomers. Claudia van Geffen landde die ochtend op Schiphol; ze was een maand op vakantie geweest op het Griekse eiland Pados. Ze ging gelijk naar haar dochter om haar hond Blossom op te halen en nog diezelfde middag wandelden ze samen in Scheveningen, hun vaste ritueel.
Fier en elegant, “bijna dwarrelend” volgens Mirjam, loopt Tessa op de Pier. Het waait stevig rond het middaguur op 2 augustus 2019 – het is rustig in Scheveningen. De wapperende rode jurk trekt Mirjams aandacht, met haar camera rent ze erachteraan, het lange stuk over de Pier. Zodra Tessa tegen de reling leunt, valt Mirjam op de grond om het beeld voor ogen met haar camera te vangen.
“Ik was eigenlijk alle schaamte voorbij, best gênant nu ik erover nadenk, maar ik voelde me volstromen met inspiratie op dat moment.” Voor het project CANDID was Mirjam langere tijd zoekende naar haar stijl binnen het collectief. Haar idee was om portretten te maken van echte Scheveningers. Die ochtend had ze een fotoshoot. “Het voelde niet goed, ik was behoorlijk teleurgesteld. Het moment dat ik Tessa zag, voelde als een omslagpunt. Ik liet mijn portrettenserie volledig varen. Ik wilde mensen vastleggen zoals ze werkelijk zijn, niet zoals ze zich gedragen voor een camera.”
Na een reis kriskras door Europa wilde de Oekraïense Ga Avakian zo snel mogelijk naar de zee in Scheveningen. Het was een overweldigende ervaring die hij dolgraag op de foto wilde vastleggen, maar hij reisde alleen, dus wie kon dat doen? Fotograaf Sandra Uittenbogaart zag dit intieme moment van Ga van een afstand en kwam met hem in contact. Wat volgde is een bijzonder gesprek over identiteit, verschillende culturen en de kracht van de zee.
“Het licht was perfect om te fotograferen, een zonnige ochtend in december, ik zag overal patronen ontstaan, in het water, het zand, de lucht. Ik zag jou van een afstand, je was zo anders. Natuurlijk door je zwarte glimmende pak dat zo mooi afstak tegen het heldere blauw, maar vooral door hoe jij in verbinding stond met de omgeving, dat was heel intiem, alsof je in dialoog was met de zee. Ik wilde dat dolgraag vastleggen voor mijn serie van zeestaarders, maar ik wilde je de ruimte geven,” vertelt Sandra Uittenbogaart aan Ga Avakian, een 21-jarige student International Relations en Duits uit de Oekraïne, via skype.
Een markante man keurig gekleed in pak met pijp in de mond en camera om zijn nek trok de aandacht van Mirjam Rosa en Merel Schoneveld tijdens het zomerse Sail in Scheveningen in juni 2019. De twee fotografen renden erop af, met de conservator erachteraan want zij volgde hun werkproces die dag.
Niet iedereen zit erop te wachten om ineens omcirkeld te worden door twee camera’s en drie vrouwen, maar Antoon Duynstee (1943) liet het rustig over zich heenkomen. Toen hij hoorde dat dit voor het project CANDID van Panorama Mesdag was, riep hij uit: “Oh, dan is het wel leuk als ik in de tentoonstelling kom te hangen…” Dat konden we toen nog niet beloven, want er zouden nog veel foto’s en selectiesessies volgen. Maar – toeval of niet – het portret dat Mirjam Rosa van hem maakte bleef bij iedere sessie bovenop de stapel liggen.