Wat vind je zo leuk aan het vrijwilligerswerk hier bij Panorama Mesdag?
“… Het is een klein museum waar de onderlinge sfeer heel goed is, iedereen is solidair met elkaar. Wat ik ook erg leuk vind, is het contact met het internationale publiek en te zien dat grootouders nog steeds komen met hun kleinkinderen. En natuurlijk de geweldige tijdelijke tentoonstellingen, heel knap hoe er elke keer weer een link gemaakt wordt naar Mesdag, Sientje en het Panorama. Ik werk hier met veel plezier en hoop dat het archief nog voor heel veel verrassingen gaat zorgen…!”.
Wanneer zien we je hier in het museum?
“… Ik werk vast op woensdag. En ik ga altijd op de fiets, het is maar 20 minuten. Als het echt noodweer is, brengt mijn lieve echtgenoot me. Voor corona werkte ik ook vaak extra in de winkel als het erg druk was, bijvoorbeeld tijdens het tulpenseizoen…”. Leukste item uit de winkel? “… De grote Panoramaparaplu. Dat is toch fantastische reclame…!”.
Wat is jouw favoriete seizoen om het Panorama van Scheveningen te zien?
“… De winter, op een zonnige dag met strakblauwe luchten en donkere wolken die af en toe voorbij schieten. Op het doek zie je dan de meest fantastische kleuren voorbijkomen. Maar ieder seizoen is mooi, door het natuurlijk licht dat schijnt op het doek…”.
Hoe kwam je in het archief terecht?
Het was 2010, in de periode van de “grote verhuizing”, er stonden 200 dozen te wachten op een nieuwe plek. Het museumcafé van nu was toen nog het tijdelijke kantoor van de toenmalig directeur Marijnke de Jong. Hier stond ook de Mesdagkast volgestouwd met ordners, waaronder drie grote ordners van Johan Poort, verzamelaar en kenner van Mesdag. Daar zaten onder andere kopieën van Mesdags brieven in en die moesten terug naar de eigenaar omdat we ze te leen hadden. Tijdens het digitaliseren ervan had ik de tijd om ze te lezen, en hoe meer ik las, hoe interessanter ik het vond. Ik zag documenten waar nog nooit iemand naar had gekeken. Sindsdien ben ik graag in het archief op zolder, waar ik nog steeds nieuwe ontdekkingen doe.